Week 3 | Gek gevoel!

Deze week is er eigenlijk best veel om over te schrijven beseften we ons toen we ervoor gingen zitten. We hebben veel gedaan, veel gereden, veel gezien en veel meegemaakt. Maar bovenal komt het besef dat we pas net onderweg zijn, maar dat er al wel 3 weken voorbij zijn. Heel gek! Normaal is de vakantie nu over en ga je weer aan de slag. Wij hebben nu net pas onze draai een beetje gevonden!

De dames hebben inmiddels een goed slaapritme te pakken en liggen gezellig in één bed. Ergens in de volgende posts zullen we wat foto’s van de camper laten zien zodat jullie begrijpen hoe wij met zijn viertjes leven deze maanden. Wij hebben overigens ook een prima slaapritme en liggen ook in één bed…

En wat nog meer gek voelt; Niene is 3 jaar geworden gisteren! Gek om het te vieren op de camping (maar wel met alles erop en eraan – inclusief diepvriestaart), maar vooral gek dat ze al 3 is! En zo bijdehand als maar kan. Ze kletst ons de oren van ons hoofd en vraagt vooral heel vaak: “wat is dat?”, en “waar zijn we nu?”. Ook hartelijk gelachen om haar veel te volwassen uitspraken. Zoals de keer dat Suus niet reageerde toen Matthijs om wat water vroeg. Moedertje Gans kwam meteen tussenbeide en trok Suus aan de mouw: “Mama, je moet wel lief zijn voor Papa. Hij mag ook best wat water hoor!”. Ook leest ze zichzelf voor uit Jip en Janneke (echt heeeel schattig om stiekem mee te luisteren), en heeft ze een stopwoordje nadat ze iets uitlegt: “begrijp je dat wel?”. Ava is trouwens ook veel te bijdehand voor haar leeftijd. Die heeft deze week besloten los te gaan staan, en om het nog gekker te maken klapte ze ook nog in haar handen (tegelijkertijd welteverstaan).

En verder hebben we deze week ook nog veel dingen gedaan en gezien. We hebben een dagje door Bilbao gestruind, en vooral het Guggenheim bewonderd. Alleen van buiten weliswaar want wij zelf zijn geen grote fans van abstracte moderne kunst, dus we schatten in dat onze dames het ook nog niet kunnen waarderen. Daarna doorgereden naar Parque de la Naturaleza de Cabárceno, wat echt een enorme aanrader is. Het is een mooi natuurgebied met rode spitse rotsen. Maar wat het nog bijzonderder maakt is dat er ook een wildpark in zit waar je met je eigen auto doorheen kunt rijden op zoek naar giraffen, zebra’s, olifanten, beren, leeuwen, je kunt het zo gek niet bedenken. En allemaal hebben ze enorm veel ruimte in het natuurgebied. Wat het nóg bijzonderder maakt is dat ze skiliften aangelegd hebben die grotendeels van glas zijn. Dan kun je dus vanuit de lucht dieren spotten en genieten van de natuur. Echt uniek vonden wij (en Niene) het.

Daarna hebben we overnacht in de buurt van San Vicente de la Barquera en de volgende dag zijn we door gereden naar Picos de Europa. Prachtig om doorheen te rijden met pieken boven de 2000 meter. Helaas bleek de camping daar nog gesloten (dat is het nadeel van het voorseizoen), dus doorgereden naar een camperplaats wat verderop.

We zitten nu inmiddels een paar nachtjes in Salamanca. Vandaag de mooie oude binnenstad verkend, maar we hebben hier vooral veel niks gedaan, genoten van het mooie weer voor onze camper en de verjaardag van Niene gevierd.

De camper heeft de eerste grote beproeving (2 uur flink klimmen in Picos de Europa) gered, maar hij heeft er wel een raar piepgeluid aan over gehouden zo rond de 2500 toeren. Morgen dus in mijn beste Spaans uitleggen bij de garage, voordat we weer verder trekken richting Portugal en dat is dan weer een lekker gevoel!